De Yak-52 is gebaseerd op de eenpersoons Yak-50. Hij werd deels ontworpen door studenten als een project voor een tweepersoons geheel metalen trainingsvliegtuig. De Yak-50 was zelf weer een geheel nieuw ontwerp van een eenpersoons geheel metalen vliegtuig als opvolger van de eenpersoons Yak-18P en Yak-18PM competitievliegtuigen. Deze Yak-18P was weer afgeleid van de basistrainer Yak-18. De Yak-18 werd vanaf 1948 gebouwd. In totaal zijn er zo’n 5680 versie van gebouwd. In eerste instanties had de Yak-18 een 5-cylinder radiaal motor, later werd deze vervangen door een 9-cylinder. De Yak-18 heeft met stof (linnen) bespannen vleugels. Het ontwerp van de Yak-18 was weer gebaseerd op de UT-2, een ontwerp van Yakolev welke is geproduceerd tot 1943.
Hoewel de Yak-52 qua uiterlijk sterk lijkt op voorgaande ontwerpen van Yakolev, is de relatie met de Yak-18 alleen maar oppervlakkig. De constructie van het airframe is volledig anders opgebouwd. De Yak-52 is geheel van metaal met uitzonderingen van de stuurvlakken welke met stof zijn bekleed. Een opvallend detail is het gedeeltelijk optrekbaar landingsgestel. De wielen blijven onder het vliegtuig hangen. Dit voor een grotere veiligheid bij een eventuele landing met wielen op. Overigens worden bij de Yak-52 de wielen, remmen, flaps en het starten van de motor allemaal bediend met luchtdruk (pneumatic). De motor is een Vedeneyev M-14P luchtgekoelde 9-cylinder radiaalmotor van 360 Pk (269 Kw). Tevens hangt er een oliekoeler onder de rechtervleugel. De motor drijft een grote (2.4 meter diameter) twee-bladige Russische V530T-D35 verstelbare propeller aan. In iedere vleugel bevindt zich een 60 liter brandstoftank. In de romp bevindt zich een hulptank van 5,5 liter welke de motor voedt. Deze dient voor een continue brandstofvoorziening tijdens aerobatics-vluchten. Daarnaast is er nog een 20 liter olietank.
Ooit is van de Yak-18 in China een kopie geproduceerd, de CJ-5. Hiervan is een geheel metalen tweezitter afgeleid, de CJ-6. Echter net als bij de Yak-52 zijn de verschillen zo groot tussen de met stof beklede CJ-5 en de metalen CJ-6, dat de CJ-6 meer lijkt op zijn Russische neef de Yak-52. Opvallend detail is wel dat de CJ-6 de geknikt vleugel van de Yak-18 heeft behouden.
In totaal zijn er meer dan 1800 Yakolev Yak-52 vliegtuigen gebouwd in drie versies: Iak-52, Iak-52W, en Iak-52TW.
Specificaties
- Spanwijdte 9,3 m
- Lengte 7,745 m
- Vleugeloppervlaak 15 m2
- Propeller diameter 2,4 m
- Leeg gewicht (BEW) 1035 kg
- Max startgewicht (MTOW) 1315 / 1415 kg
- Max snelheid (Vne) 420 km/h
- Max maneuver snelheid (Va) 360 km/h
- Stall snelheid (inverted) 140 km/h, (met flaps) 100 km/h
- Belastingen +7 tot -5 g
